Dýrahald sem uppfyllir þarfir dýra
Í starfi með dýrum er algjörlega nauðsynlegt að þekkja, taka eftir og uppfylla þarfir dýrsins.
Maður þarf að meta þau mikils á siðferðislegan hátt. Það er mikil hætta á því að hlutgera dýrið þar sem athyglin beinist yfirleitt (meðvitað eða ómeðvitað) á meðferðina, skjólstæðinginn og/eða að því að ná markmiðunum. Áhugi og þörf dýrsins getur lent í bakgrunninum. Því er mikilvægt að vera móttækilegur fyrir eðli og þörf dýrsins. Ef það gerist ekki er hætta á því að skaða dýrin á líkamlegan eða andlegan hátt með því að nota og nýta þau of mikið.
Það er ekki einungis mikilvægt að spyrja eftir vellíðan skjólstæðings heldur einnig eftir vellíðan dýrs síns, sem byggir allt sitt traust á eigandann.
Meðferðaraðilinn þarf að vera vel meðvitaður um þarfir dýrsins og það ber að uppfylla þær eftir bestu getu. Rétt og góð fóðrun er mikilvæg, dýrið þarf að eiga heimili, það verður að passa upp á heilsu dýrsins og ferðir til dýralæknis eru sjálfsagðar ef nauðsyn krefur. Umhverfi þess þarf að vera sem best í samræmi við nátturuleg lífsskilyrði dýra. Flest dýr eru félagsverur og þurfa einnig að komast í samskipti við önnur dýr af sömu tegund.
Nauðsynlegt er að passa upp á að dýrið fái nægan tíma til að slaka á, til að uppfylla þarfir sínar fyrir hreyfingu og að það hafi ávallt stað þar sem það getur farið eða verið sent ef aðstæður krefja þess. Mikilvægt er einnig að vernda dýrið fyrir misþyrmingum, of mikilli streitu og frá aðstæðum sem það ræður ekki við. En einnig þarf að bjóða meðferðaraðstoðardýrinu upp á líf sem er í samræmi við getu þess og þarfir.
Að lokum er mikilvægt að minna á eftirfarandi: Dýrið lifir ekki fyrir manninn heldur lifa þau sameiginlegu lífi!
Maður þarf að meta þau mikils á siðferðislegan hátt. Það er mikil hætta á því að hlutgera dýrið þar sem athyglin beinist yfirleitt (meðvitað eða ómeðvitað) á meðferðina, skjólstæðinginn og/eða að því að ná markmiðunum. Áhugi og þörf dýrsins getur lent í bakgrunninum. Því er mikilvægt að vera móttækilegur fyrir eðli og þörf dýrsins. Ef það gerist ekki er hætta á því að skaða dýrin á líkamlegan eða andlegan hátt með því að nota og nýta þau of mikið.
Það er ekki einungis mikilvægt að spyrja eftir vellíðan skjólstæðings heldur einnig eftir vellíðan dýrs síns, sem byggir allt sitt traust á eigandann.
Meðferðaraðilinn þarf að vera vel meðvitaður um þarfir dýrsins og það ber að uppfylla þær eftir bestu getu. Rétt og góð fóðrun er mikilvæg, dýrið þarf að eiga heimili, það verður að passa upp á heilsu dýrsins og ferðir til dýralæknis eru sjálfsagðar ef nauðsyn krefur. Umhverfi þess þarf að vera sem best í samræmi við nátturuleg lífsskilyrði dýra. Flest dýr eru félagsverur og þurfa einnig að komast í samskipti við önnur dýr af sömu tegund.
Nauðsynlegt er að passa upp á að dýrið fái nægan tíma til að slaka á, til að uppfylla þarfir sínar fyrir hreyfingu og að það hafi ávallt stað þar sem það getur farið eða verið sent ef aðstæður krefja þess. Mikilvægt er einnig að vernda dýrið fyrir misþyrmingum, of mikilli streitu og frá aðstæðum sem það ræður ekki við. En einnig þarf að bjóða meðferðaraðstoðardýrinu upp á líf sem er í samræmi við getu þess og þarfir.
Að lokum er mikilvægt að minna á eftirfarandi: Dýrið lifir ekki fyrir manninn heldur lifa þau sameiginlegu lífi!